词典犯齿
犯齿
词语解释
犯齿[ fàn chǐ ]
⒈ 僭越年齿辈分。
引证解释
⒈ 僭越年齿辈分。
引《礼记·坊记》：“觴酒豆肉，让而受恶，民犹犯齿。”
郑玄 注：“犯，犹僭也；齿，年也。”
相关词语
- fàn huì犯讳
- zhì chǐ智齿
- chǐ guān齿冠
- fàn jiào犯教
- hào chǐ hóng chún皓齿红唇
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- rǎn xū zhǒng chǐ染须种齿
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- mò chǐ nán mǐn没齿难泯
- zhì chǐ wǒ tuǒ稚齿婑媠
- lìng rén qiè chǐ令人切齿
- chǐ jiá xiāng齿颊香
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- lì chǐ隶齿
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- tiáo chǐ髫齿
- nì fàn逆犯
- chǐ gān chéng féi齿甘乘肥
- dú fàn毒犯
- chǐ jìn齿尽
- quǎn mǎ chǐ犬马齿