词典恒干
恒干
词语解释
恒干[ héng gàn ]
⒈ 指躯体。
引证解释
⒈ 指躯体。
引《楚辞·招魂》:“魂兮归来,去君之恆干,何为乎四方些。”
王逸 注:“恆,常也;干,体也。”
相关词语
- gān dǔ干笃
- gàn le干了
- gān què干鹊
- gān mò干镆
- cháng héng常恒
- àn yíng gān sǐ案萤干死
- dān gān丹干
- méi gàn梅干
- tí gàn提干
- gān jù干剧
- jiāo gān郊干
- dǎo jí gàn gē倒戢干戈
- gān dú干渎
- kàng gān rǎo抗干扰
- shuāng gàn霜干
- gān lì干吏
- lín qín gàn林檎干
- nèi gàn内干
- lǐng gàn领干
- wú xiāng gān无相干
- gān qǐ干乞
- héng tài恒态
- bié gàn别干
- gān lán干栏
- gān cāo干糙
- gān dá dá干达达
- jū gān居干
- héng pǐn恒品
- gān xī干溪
- zhū gān yù qī朱干玉戚