词典黄童白叟
黄童白叟
词语解释
黄童白叟[ huáng tóng bái sǒu ]
⒈ 黄口小儿和白发老人。泛指老老少少。亦作:黄童皓首、黄童白颠。
引证解释
⒈ 黄口小儿和白发老人。泛指老老少少。
引唐 韩愈 《元和圣德诗》:“卿士庶人,黄童白叟,踊跃欢呀,失喜噎欧。”
明 汤式 《一枝花·赠人》套曲:“远方,近方,黄童白叟知名望。一人下,万人上,铁券丹书姓字香。”
清 陈康祺 《郎潜纪闻》卷十:“按:部民保留地方官,例所不许,而贤有司善政所逮,黄童白叟,卧辙攀辕,亦实有出於至诚者。”
亦作“黄童皓首”、“黄童白颠”。 宋 司马光 《送伊阙王大夫歌》:“黄童皓首接手而游嬉。”
明 袁宏道 《邑钱侯直指疏荐序》:“夫今之黄童白颠,犹昔氓也;高冠长裾,犹昔士也。”
国语辞典
黄童白叟[ huáng tóng bái sǒu ]
⒈ 幼童与老人。泛指老少。唐·韩愈〈元和圣德〉诗:「卿士庶人,黄童白叟,踊跃欢呀,失喜噎欧。」也作「黄童皓叟」。
相关词语
- qīng bái yǎn青白眼
- bái hǔ白琥
- huáng yīng黄鹰
- tóng hūn童昏
- chāi bái dào zì拆白道字
- huáng jīn黄金
- fǎn lǎo guī tóng返老归童
- tóng yǎng xí fù童养媳妇
- hēi bái huò黑白货
- bái luán wěi白鸾尾
- huáng zì黄自
- huáng jīn lún黄金轮
- bái zú白足
- zuò bái坐白
- bái zhòu jiàn guǐ白昼见鬼
- huáng jīn lè黄金勒
- dān bái丹白
- tiào bái suǒ跳白索
- bái shāng sù jié白商素节
- bái jié白劫
- bái yī白衣
- yuán bái cài圆白菜
- huáng lóng sì黄龙寺
- làn huáng jī烂黄虀
- bái shòu白兽
- jìng bái净白
- bái sǔn白鶽
- fēn háng bù bái分行布白
- xìng huáng杏黄
- bái lín白鳞