词典讦犯
讦犯
词语解释
讦犯[ jié fàn ]
⒈ 直言触犯。
引证解释
⒈ 直言触犯。
引元 戴良 《治平类要总序·纳谏》：“求諫如不及，纳諫如转圜；谅直者嘉之，訐犯者义之，愚浅者恕之，狂诞者容之。”
相关词语
- fàn huì犯讳
- jié jiān讦奸
- fàn jiào犯教
- pái jié排讦
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- jié bì讦愎
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- jiào suō fàn教唆犯
- xìng jié婞讦
- fàn de shàng犯的上
- wǔ fàn忤犯
- fàn zuǐ犯嘴
- fàn chǐ犯齿
- fàn sè犯色
- yí fàn疑犯
- fēi jié非讦
- suō fàn唆犯