词典蛮寇
蛮寇
词语解释
蛮寇[ mán kòu ]
⒈ 蛮邦强徒。
引证解释
⒈ 蛮邦强徒。
引清 李渔 《风筝误·请兵》：“他是真蛮寇，不比寻常蜂蠆小罗嘍。”
清 李渔 《风筝误·运筹》：“前日蛮寇薄城，亏我用奇兵退去。”
相关词语
- mán jūn蛮君
- mán zú蛮族
- wǔ shuǐ mán五水蛮
- mán pān wǔ jīng蛮攀五经
- mán chù蛮触
- nán mán xiāng shé南蛮鴂舌
- mán qiú蛮酋
- mán niáng蛮娘
- mán xī蛮溪
- yuè kòu粤寇
- mán mò蛮莫
- dōng mán东蛮
- qióng kòu mò zhuī穷寇莫追
- mán tíng蛮庭
- qióng kòu穷寇
- yí kòu遗寇
- yāo kòu祅寇
- mán jìn蛮劲
- mán yí róng dí蛮夷戎狄
- mán mò蛮貊
- mián mán绵蛮
- mán xuē蛮靴
- mán huā蛮花
- fǎn kòu反寇
- jiè kòu借寇
- mán pí蛮皮
- mán huà蛮话
- wài kòu外寇
- mán qín蛮禽
- mán jié táng lún蛮睫螳轮