词典唆犯
唆犯
词语解释
唆犯[ suō fàn ]
⒈ 撺掇。
引证解释
⒈ 撺掇。
引明 无名氏 《南牢记》第一折：“徐官人 好箇诚实君子，又兼人物俊雅。我今假捏一篇辞，将他唆犯，教他丢开 李善真。”
相关词语
- fàn huì犯讳
- fàn jiào犯教
- yú fàn余犯
- fàn guī犯规
- fàn chù犯憷
- fàn xìng犯性
- qíng fàn情犯
- fàn shé犯舌
- qiū háo wú fàn秋毫无犯
- liè suō擸唆
- fàn de shàng犯得上
- fàn dǒu犯斗
- fàn de zháo犯得着
- rě fàn惹犯
- fàn jìn犯禁
- fàn làn pū mō犯滥铺摸
- nì fàn逆犯
- dú fàn毒犯
- jiào suō fàn教唆犯
- fàn de shàng犯的上
- wǔ fàn忤犯
- fàn zuǐ犯嘴
- fàn chǐ犯齿
- duō suō哆唆
- fàn sè犯色
- yí fàn疑犯
- diāo suō刁唆
- gòng tóng fàn zuì共同犯罪
- fàn wěi犯尾
- chù jìn fàn jì触禁犯忌