词典童齿
童齿
词语解释
童齿[ tóng chǐ ]
⒈ 犹童年。
引证解释
⒈ 犹童年。
引唐 沉亚之 《与潞州卢留后书》：“彼言能化黄金，反童齿，今一郡大惑。”
相关词语
- tóng hūn童昏
- fǎn lǎo guī tóng返老归童
- tóng yǎng xí fù童养媳妇
- zhì chǐ智齿
- chǐ guān齿冠
- hào chǐ hóng chún皓齿红唇
- qí tóng奇童
- tóng diān童颠
- tóng yòu童幼
- yáng tóng阳童
- zhòng tóng重童
- rǎn xū zhǒng chǐ染须种齿
- rú tóng孺童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- mò chǐ nán mǐn没齿难泯
- zhì chǐ wǒ tuǒ稚齿婑媠
- lìng rén qiè chǐ令人切齿
- chǐ jiá xiāng齿颊香
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- lì chǐ隶齿
- èr tóng yī mǎ二童一马
- tiáo chǐ髫齿
- yāo tóng妖童
- tóng sǒu童叟
- chǐ gān chéng féi齿甘乘肥
- tóng mù童木
- chǐ jìn齿尽
- quǎn mǎ chǐ犬马齿
- tóng qí童骑
- qīng tóng青童