词典童羁
童羁
词语解释
童羁[ tóng jī ]
⒈ 指童年。
引证解释
⒈ 指童年。
引清 刘大櫆 《钱节妇传》:“﹝ 方氏 ﹞许聘同里 钱公 田间先生 之子 孝则 者,方在童羈,未嫁也。”
相关词语
- tóng hūn童昏
- fǎn lǎo guī tóng返老归童
- tóng yǎng xí fù童养媳妇
- háo fàng bù jī豪放不羁
- jī qiú羁囚
- qí tóng奇童
- tóng diān童颠
- tóng yòu童幼
- jī rén羁人
- jī qín羁禽
- yáng tóng阳童
- chōng jī充羁
- zhòng tóng重童
- jī xiè羁屑
- jī shén羁神
- rú tóng孺童
- chǐ huō tóu tóng尺豁头童
- bái shǒu huáng tóng白首黄童
- èr tóng yī mǎ二童一马
- jī yòu羁诱
- jī shǔ羁属
- yāo tóng妖童
- tóng sǒu童叟
- tóng mù童木
- tóng qí童骑
- qīng tóng青童
- tóng guàn童丱
- jī dān羁单
- jī tú羁途
- huán tóng还童