词典违谏
违谏
词语解释
违谏[ wéi jiàn ]
⒈ 违式进谏。
⒉ 不听进谏。
引证解释
⒈ 违式进谏。
引《书·胤征》“官师相规，工执艺事以諫。其或不恭，则有常刑” 唐 孔颖达 疏：“百工虽贱，令执其艺能之事以諫上之失常。其有违諫不恭谨者，国家则有常刑。”
⒉ 不听进谏。
引《东周列国志》第十七回：“鬻拳 曰：‘王虽赦臣，臣何敢自捨？’即以佩刀自断其足，大呼曰：‘人臣有无礼於君者，视此！’ 楚王 命藏其足於大府，‘以识孤违諫之过！’”
相关词语
- wéi shí违时
- shùn jiàn顺谏
- cuò wéi错违
- wéi yǎng违养
- dà jiàn大谏
- wéi xīn zhī lùn违心之论
- wéi wán违玩
- bīng jiàn兵谏
- jiàn yán谏言
- cóng jiàn从谏
- wéi náo违挠
- shì yǔ xīn wéi事与心违
- chén jiàn陈谏
- wéi fēi违非
- wéi qīn违亲
- wéi zhì违质
- jiàn zhēng rú liú谏争如流
- wéi miè违灭
- jiǔ wéi久违
- wéi cháng违常
- chā wéi差违
- wéi lì违戾
- sǐ jiàn死谏
- wéi tiáo违条
- tái jiàn台谏
- jiàn guān谏官
- jiàn zhǐ谏纸
- jiàn shuō谏说
- wéi hán违寒
- xiǎo jiàn小谏