词典魏徵
魏徵
词语解释
⒈ 唐初政治家。字玄成,钜鹿(今河北巨鹿西北)人,后移居相州内黄(今河南内黄西)。隋末参加瓦岗军,后又被窦建德重用。入唐后成为太子李建成的心腹,太宗即位后,被破格提拔为谏议大夫,参预朝廷大事。先后上谏二百多次,屡劝太宗以隋亡为鉴,“居安思危”。
国语辞典
魏征[ wèi zhēng ]
⒈ 人名。(西元580~643)字玄成,唐曲城(今山东省掖县)人。太宗时拜谏议大夫、检校侍中,谏诤剀切,累官至左光禄大夫,封郑国公。后总修周、隋等史,多所损益,时称良史。以疾卒于官,谥文贞。
英语Wei Zheng (580-643), Tang politician and historian, notorious as a critic, editor of History of the Sui Dynasty 隋書|隋书
德语Wei Zheng (Eig, Pers, 580 - 643)
法语Wei Zheng
相关词语
- jīng wèi荆魏
- xīn zài wèi què心在魏阙
- ā wèi阿魏
- wèi quē xīn魏阙心
- wèi kē魏科
- wèi guó shān chuān魏国山川
- lù zhǐ xiáng陆徵祥
- wèi gōng zǐ魏公子
- wèi kē jié cǎo魏颗结草
- yáo huáng wèi zǐ姚黄魏紫
- wèi wáng hù魏王瓠
- wèi bēi魏碑
- wèi xiàng魏象
- bǐng wèi丙魏
- wéi wèi jiù zhào围魏救赵
- wèi què wú zhī魏鹊无枝
- wèi dī魏堤
- wèi zǐ yáo huáng魏紫姚黄
- wèi jiā魏家
- wèi hóng魏红
- wèi gōng sǎo魏公扫
- wèi huā魏花
- wèi zhū魏珠
- wèi cháng shēng魏长生
- hòu wèi后魏
- hán shāng jǔ zhēng含商咀徵
- bǐng wèi邴魏
- wèi wén shǒu jīn魏文手巾
- zhǐ míng zé shí徵名责实
- hè hè wèi wèi赫赫魏魏